Kanabinoid łagodzi cierpienie ciężko chorych dzieci
Noah ma pięć lat. Urodził się z ciężką wadą serca, dodano bardziej złożone wady i skurcze. „Lista diagnostyczna Noego ma dwie strony”, mówi Priv. Dr. Doz. Sven Gottschling, który opiekuje się małym chłopcem od 2007. Gottschling jest jednym z tych garstki pediatrów w Niemczech, którzy również mają dodatkowe szkolenie jako lekarze bólu i opieki paliatywnej. Jest kierownikiem Centrum Terapii Bólu Dziecięcego i Medycyny Paliatywnej w Szpitalu Uniwersyteckim w Kraju Saary.
Noah można również zobaczyć na plakacie, którym 38-letni lekarz poinformował swoich kolegów podczas German Pain and Palliative Day we Frankfurcie o wynikach leczenia dronabinolem u łącznie ośmiu ciężko chorych dzieci. Jego prezentacja została nagrodzona w sobotę pierwszą nagrodą za plakat, decyzja jury była jednogłośna.
Kiedy Gottschling rozpoczął pracę w klinice uniwersyteckiej w Homburgu w 2000 roku, jego koledzy już stosowali kannabinoid u dzieci z rakiem ze względu na jego działanie pobudzające apetyt. Ale ponieważ Gottschling wielokrotnie osiągał granice konwencjonalnego leczenia dzieci z innymi poważnymi chorobami, zaczął używać tego leku również w przypadku innych chorób. W międzyczasie leczył ośmioro dzieci z najpoważniejszymi niepełnosprawnościami sprzężonymi, dla których doszedł do końca masztu za pomocą terapii konwencjonalnej.
Na przykład, jeśli dzieci cierpią na porażenie spastyczne, lekiem pierwszego wyboru jest baklofen. „Ale zawsze są pacjenci z najcięższą spastycznością”, mówi Gottschling, „u których musimy dawkować bardzo duże dawki leku, efekt jest nadal niewystarczający, ale skutki uboczne są wyraźne. Kanabinoid ma również działanie przeciwspastyczne, przeciwbólowe i przeciwlękowe efekt Dzieci też na tym korzystają.
Jak donosi Gottschling we Frankfurcie, zgodnie z subiektywną oceną rodziców, wszystkie ośmioro dzieci doświadczyło znaczącej poprawy bólu i spastyczności w ciągu dwóch tygodni. Zachowanie podczas snu poprawiło się u sześciorga z ośmiorga dzieci. U niektórych dzieci lekarze byli w stanie zmniejszyć dawkę środków przeciwbólowych. Pięcioro dzieci jest w ciągłej terapii. Czas trwania terapii wynosi od 3 miesięcy do 5 lat. Gottschling nie był jeszcze w stanie określić żadnych skutków przyzwyczajenia, które wymagałyby zwiększenia dawki, nawet przy długotrwałym stosowaniu.
W Niemczech, podobnie jak we wszystkich innych krajach, lek podlega prawu antynarkotykowemu. Lekarze mogą przepisać go jako lek na receptę na receptę BTM. Podobnie jak w przypadku większości leków stosowanych przez pediatrów, nie ma badań klinicznych u dzieci. Dlatego lekarze muszą uważnie analizować swoją drogę do przodu w terapii. „W stosowanych przez nas dawkach nasi pacjenci nie doświadczyli jeszcze żadnych wykrywalnych skutków ubocznych”. Gottschling nie ma również problemów z kasami chorych, ponieważ zawsze starannie dokumentuje swoje sprawy.
Od kwietnia Gottschling będzie już nie tylko odpowiedzialny za medycynę paliatywną dla dzieci: klinika uniwersytecka utworzy niezależne od wieku centrum medycyny paliatywnej. „Wielokrotnie widzimy, że na przykład nastolatki, które potrzebują opieki paliatywnej, wyrosły z medycyny pediatrycznej, ale nie są też w dobrych rękach na oddziale dla dorosłych”. Dlatego Gottschling - który od 1 kwietnia będzie naczelnym lekarzem Centrum Medycyny Paliatywnej i Pediatrycznej Terapii Bólu - wraz ze swoimi współpracownikami zajmie się pacjentami paliatywnymi w każdym wieku - od wcześniaków o wadze zaledwie 500 gramów po osoby starsze na oddziale. koniec życia.
To, co odróżnia pediatryczną medycynę paliatywną od opieki paliatywnej nad dorosłymi, to fakt, że dzieci są pod opieką przez wiele lat. W tym czasie zawsze zdarzają się kryzysy, w których maluchy wymagają szczególnie intensywnej terapii, ale potem przez jakiś czas są znowu stabilne.
Matka Noaha zadzwoniła do Gottschling kilka dni temu, aby powiedzieć lekarzowi, że użyje silnego leku przeciwbólowego (opioidu), którego Noah również potrzebuje, trochę niższego, ponieważ miała wrażenie, że potrzebuje mniej.
Źródło: Frankfurt nad Menem [terapia bólu]
